Gasping bij reanimatie vaak verkeerd begrepen

Gasping of agonale ademhaling is een term voor een ineffectieve ademhaling die optreedt als een impuls van het lichaam, vlak na hartfalen zoals een hartaanval. Het wordt omschreven als een snuivende, gorgelende, happende en oppervlakkige ademhaling. Feitelijk is het geen echte ademhaling, omdat de zuurstof niet wordt gebruikt zoals bij een gezond persoon.

Wel of niet reanimeren?

Veel omstanders zien gasping aan voor ademhaling en beseffen zich niet de noodzaak van reanimatie. Een mens ademt in een minuut 16 tot 20 keer, afhankelijk van de mate van inspanning. Wanneer bij een slachtoffer in 10 seconden geen regelmatig terugkerende en evenredige ademhaling wordt waargenomen, is het enige dat je kunt doen juist reanimeren.Begin met 30 borstcompressies en daarna 2 beademingen. Gebruik een AED als die aanwezig is.

Een derde vertoont gasping

Uit een recente studie onder 12.000 extramurale reanimatiegevallen (buiten het ziekenhuis), blijkt dat gemiddeld één-derde van de slachtoffers gasping vertoont. Uit hetzelfde onderzoek blijkt dat de overlevingskans van een gaspend slachtoffer tot vier keer hoger is wanneer wordt gereanimeerd, dan bij een slachtoffer dat geen gasping heeft en wordt gereanimeerd.

Onderstaande video laat realistisch (maar geënsceneerd) zien hoe gasping er uit ziet en klinkt.